Худдорӣ

        Худтанзимкунӣ ин қобилияти идора кардан иэҳсосот, амалҳо ва аксуламалҳои худ дар ҳолатҳои гуногун мебошад. Ҳатто дар зери таъсири омилҳои беруна инсон мебоист оромиро нигоҳдорад ва беасабонӣ шудан қарорҳои оқилона дар иҷрои ин ё он мушкилӣ барорад.

  Худдорӣ инқобилияти одамро  барои ором будан дар ҳама ҳолатҳое, ки ба вуҷуд меояду бо мулоҳиза амал менамояд  нишон медиҳад.             

    Худтанзимкунӣ ба шахс имкон медиҳад, ки аз амалҳои беғаразона худдорӣ намуда,  ба ҳадафҳои нек ноил шавад ва ҳатто дар ҳолатҳои асабоният оромиро нигоҳдошта тавонад. Худдорӣ ба шахс имкон медиҳад, ки дар муддати тӯлонӣ нороҳатиро таҳаммул карда, ҳатто гуруснагӣ ва ташнагиро тоб оварад.  

   Ҳамеша ва дар ҳама ҷо мулоҳизакор бошед,  бо чашмони пӯшида  мусиқии дӯстдоштаатонро гӯш намоед. Кӯшиш кунед, ки бо атрофиён меҳрубон бошед ва ба ангезаҳои беруна аҳамият надиҳед.

   Чойҳои гиёҳӣ,аз қабили бобуна, пӯдина  ё дулона сатҳи кортизолро дар организм ба эътидол оварда, имкон медиҳад, ки системаи асаб ором шуда, шахс дар ҳама ҳолат таҳаммулпазир ва руҳан ором гардад.

                                                                                ТаҳияиМадина