Парвини маънӣ

Парвини маънӣ Парвина дар оилаи зиёӣ чашм ба олами ҳастӣ кушод. Падараш корманди МИМҲД ноҳияи Рашт буду модараш омӯзгор. Аз хурдӣ ба хондани китоб шавқу рағбати беандоза дошту дӯсти беҳамтояш китоб буд. Дар мактаб бо ҳозирҷавобию зиракиаш аз ҳамсинфон фарқ мекард. Қиблагоҳаш бошад, дар симои фарзанд сарояндаи машҳурро медид. Фоҷиае хуррамии рӯзгори онҳоро барҳам зад. Соли 1997 сарвари хонадон дар садамаи нақлиётӣ ҷонашро аз даст дод. Акнун хостаи падар барбод буду нақшаи тақдир дигар. Модар маҷбур шуд, ки як духтару ду писари хешро тани танҳо ба по хезонад.

Соли 2008, пас аз хатми Муассисаи таҳсилоти миёнаи умумии № 26-уми деҳаи Ялдамичи ноҳияи Рашт мехост ҳуҷҷатҳояшро ба Донишгоҳи давлатии тиббии Тоҷикистон ба номи Абуалӣ ибни Сино супурда, духтури бемориҳои занона гардад, аммо бародараш садди роҳаш шуд. Тамоми кӯшишҳои модар бенатиҷа анҷом ёфт ваПарвина дар деҳаи Ялдамич ба шавҳар баромад.

Гарчанде дар хона ноздона буд, дар хонадони шавҳар тавонист, ки зиндагидориро дар муддати кӯтоҳ омӯзад. Пухтани таомҳои болаззат, бастани кулчаву нон, нигоҳубини гову гӯсола ва поккории хонаву дарро ба хубӣ анҷом медод.

Дар оғози зиндагӣ бахт ба рӯяш нахандиду доғи фарзанд дид. Бо вуҷуди аз даст додани саломатӣ, аз тақдир ноумед нагашт. Пас аз табобатҳои тулонӣ ва машварати духтурони ботаҷрибаи пойтахт соҳиби се фариштаи дӯстрӯ гардид.

Соли 2018 баъди ҷарроҳӣ дигар наметавонист корҳои вазнини рӯзгорро анҷом диҳад. Наздикони Парвина барои пешгирии афсурдахотирӣ талош варзиданд, то ӯ дар ягон муассиса фаъолият намояд. Ниҳоят хонаводаи шавҳараш ин пешниҳодро пазируфтанд. Ба вай муяссар гашт, ки дар китобхонаи деҳа, китобдор бошад.

-Замони ба кор рафтан мекӯшидам, тамоми корҳои рӯзгорро анҷом диҳам, то хонаводаи шавҳарам монеаи корам нагарданд. Барои аҳли хонадон чой дам намуда, дастархон мегустурдаму хӯроки нисфирӯзиро низ омода мекардам. Баъд аз ин ба китобхона мешитофтам,- зикр намуд Парвинабону.

Сарнавишт чунин будааст. Шавҳараш ҳангоми моҳигирӣ дар дарёи Сурхоб ғарқ ва беному нишон гашт. Акнун Парвинаро зарур омад, ки ба хотири се гулдухтар зиндагиро идома диҳад. Ин бонуи қивиирода аз шикасти рӯзгор озурда нагашта, думболи равнақи пеша гардид. ҳуҷҷатҳояшро ба шуъбаи ғоибонаи факултаи педагогика-психологияи Донишкадаи омӯзгории Тоҷикистон дар ноҳияи Рашт супурд. Азбаски даврони мактабхонӣ фаъол буд, бемамониат номи донишҷӯро молик шуд.

Бо корманди макони махзану дониш буданаш масъулияташ дучанд афзуд. Мекӯшад то ба занону духтарон китобхониро талқин намояду онҳоро завқманд гардонад.

-Ба касби хеш шавқу рағбати беандоза дорам, кӯшиш менамоям, ки корро бо меҳру ихлоси зиёд ба сомон расонам. Вақте ки занҳо хоҳиши овардани китобҳои навро мекунанд, маро эҳсоси фараҳмандӣ фаро мегирад. Чаро, ки нисбат ба тамошои сериалҳои хориҷӣ ва соатҳо дар телефони мобилӣ нишастан, китобхонӣ беҳтарин кор аст. Аз ҷиҳати равонӣ китоб бонувонро таскин мебахшад. Зеро мутолааи китоб торикиро рӯшанӣ бахшида, дар лаҳзаи танҳоӣ китоб ёри бовафост, - иброз медорад ӯ.

Парвина ҳунарманди гулдаст асту дар вақтҳои холӣ дӯзандагиву пазандагӣ мекунад. Ин воситаи иловагии даромад дар таъмини фарзандонаш аст. Гарданкаҷиву дастнигариро дӯст намедорад. ҳамчунон ҷигарбандонашро сару бар аст, муҳаббату меҳрубониашро аз онҳо дареғ намедорад. Аз таҳсили ду духтари мактабхонаш пайваста огаҳӣ дорад.

-Чор сол мешавад, ки мубталои беморие гардидам, ки дар илми тиб онро «тромбоз» мегӯянд. Аз ҳамин сабаб маҷбур мешавам, ки дар як сол чанд маротиба барои муолиҷа роҳи пойтахтро пеш бигирам. Ба хотири фарзандон кӯшиш менамоям, ки дар бораи беморӣ фикр накунам. Бештар фикрҳои хуб намуда, бо хондани китобҳои ҷолиб худро таскин мебахшам,-мегӯяд Парвинаи Садриддин.

- Мутаассифона, қисме аз падару модарони мо ба фарзандон телефони 1500-сомонӣ харид менамоянду ба 50 сомонӣ китоб намехаранд. Беҳтараш онҳо тарбияи фарзандро дуруст ба роҳ монда, ба онҳо моҳияти китобро фаҳмонанд. Китоб ақлро инкишоф дода, ҷаҳонбинии моро васеъ гардонда, таҷрибаи ғании ҳаётӣ медиҳад. Сабақи ҳаётии қаҳрамонони китоб ба кӯдак хулосабарории амиқро меомӯзад, - таъкид менамояд бонуи китобдор.

Парвина ҳамчун китобдор дар бораи афзалияти китобхонӣ ва илму дониш бо сокинон суҳбатҳо ороста, онҳоро ба китобхонӣ шавқманд месозад, зеро ҷалби калонсолон ба китобхонӣ дар оила нақши муҳимро мебозад.

Хушҳол аз он аст, ки зодаи истиқлол асту бонувони тоҷик дар диёри биҳиштосо бо номи Тоҷикистон зиста, аз шароитҳои зарурии муҳайёшуда фаровон истифода мебаранд. Нишонаи ин ҳама суботу амни сартосарии кишвар аст. Бояд ҳар як кас ба насли минбаъда одобу ахлоқ ва донишу маърифатро омӯзонад. Ба ояндаи фарзандон бетараф набояд бошад, дар чунин андеша аст Парвинаи Садриддин.

                                                       Мадинаи УСМОН