Як рӯз бо ёрии таъҷилӣ

«Барои наҷоти инсон!»

Соат 7-у 25 дақиқа. Навбатдорони шуъбаи «Ёрии таъҷилӣ» пайи ҳам вориди ҳуҷраи кории хеш мешаванд. Солеҳа Алиева, пас аз се рӯзи истироҳат, ба кор баромадааст. Тағйири либос намуд. Хилъати сафед ба бар, ба саҳни ҳавлӣ баромада, бо ронандаи мошинаи «Ёрии таъҷилӣ» Хайриддин Ҳасанов вохӯрд ва тозагии дохили нақлиётро санҷид. Катро ба тартиб даровард, ҷузвдони доруҳоро аз назар гузаронда, пас ба ҳуҷраи корӣ баргашт. Доруҳои бедардкунӣ ва якчанд сӯзандоруро дар ҷузвдон монд ва интизори даъват шуд… - Алиева, шуморо даъват интизор аст! Бо шунидани садои дастгоҳи радиоии хурди сайёр (ратсия)-и танзимгари шуъбаи «Ёрии таъҷилӣ» Солеҳа ҷузвдони кориашро гирифта, берун шуд. Ӯро ронанда ва фелдшери шуъба Эмомалӣ Розиқов интизор буданд. Ин даъват онҳо бо нишонии муайян, ба кӯчаи Бобоҷон Ғафуров мераванд. Садои махсуси огоҳкунандаи мошини «Ёрии таъҷилӣ» ронандаҳоро аз кори таъҷилӣ воқиф месохт…

- Сарфи назар аз он ки мошини «Ёрии таъҷилӣ» барои наҷоти инсон ба роҳ баромадааст, на  ҳар вақт инро ронандаҳо дарк мекунанд. Аксарият, ки дорои фарҳанги баланд ҳастанд, ба мо роҳ медиҳанд, вале ронандаҳоеро низ вохӯрдан мумкин аст, баръакс муқобили роҳ баромада, гоҳе боиси ба вуқуъ омадани садамаҳо мегарданд.

Дар ҳолати тамбашавии роҳҳо, наметавон ронандаҳоро гунаҳгор кард, зеро дар ин сурат мебояд ҳама интизори кушодашавии роҳ бошанд. Риояи қоидаи ҳаракат дар роҳ барои тамоми идоракунандагони нақлиёт ҳатмист ва аз саросемагӣ вайрон намудани қоидаҳо дар роҳ ронандаро аз ҷавобгарӣ озод намекунад. Мо низ масъулем, то аз қонуну қавоиди ронандагӣ кор гирем, - ишора ба роҳи тамбашуда намуда, мегӯяд ронанда Хайриддин Ҳасанов.

- Мутаассифона, бемордорон ин ҳолатро дарк накарда, бо вориди хонаашон шудан, гоҳе даст ба гиребон ҳам мебаранд, - ба суҳбат ҳамроҳ шуд Солеҳабону ва суханашро идома дод:

- Мо ҳам ҳолати равонии бемордорро мефаҳмем, зеро мушкил аст, вақте як шахси наздикат мубталои беморист, вале барои дармонбахшии саривақтӣ оҷиз мемонӣ.

Мушкили дигари кори табибони «Ёрии таъҷилӣ»-ро мавсуф дар он медонад, ки солҳои охир дар пойтахт биноҳои баландошёна қомат афрохтаанд, вале бе нишонӣ ва рақами тартибӣ мавриди истифодаи шаҳрвандон қарор гирифтаанд. Вақти зиёд масрафи ҷустуҷӯи хонаҳо ва даромадгоҳи биноҳои истиқоматӣ шуда, боиси нофаҳмии шаҳрвандон мегардад.  

          Ранҷи танҳоӣ

Дар лаҳзаи кӯтоҳ ба назди бемор ҳозир шудем. Ӯ аз дарди сар ва фишорбаландӣ шикоят дошт. Баъди гузарондани сӯзандору ва истеъмоли ҳабҳо ҳолати мариз хуб шуда, ба гап даромад:

- Инҳо мисли фарзандонам шудаанд. Ҳар боре худро ноҷӯр эҳсос намоям, даъват мекунам ва бо маслиҳату тавсияҳошон дардам сабук мегардад…

Ба гуфтаи Солеҳа, чунин нафарон ангуштшумор набуда, аксарашон, агарчи фарзанд доранд, дар дами пирӣ аз танҳоӣ ранҷ мебаранд. Сабабаш ба хориҷ барои кору таҳсил рафтани фарзандонашон аст, ки волидон дар айёми пирӣ дарди танҳоӣ кашида, дастнигар шудаанд. Аз ин рӯ, бо ниёзмандӣ ба табибон муроҷиат менамоянд, то лаҳзае ҳамсуҳбаташон бошанд.

- Хайрият, ки оини тоҷиконаи ҳамсоядорӣ то ҳанӯз побарҷост ва имрӯз ба хотири поси намак ҳамсояҳо ба нафарони танҳомонда ёрӣ мерасонанд. Аксарашон бо миннатдорӣ мегӯянд, ки пухтани хӯроки гарм, шустани сарулибос ва тамизи хонаҳояшонро ҳамсояҳо анҷом медиҳанд, - иброз медорад мавсуф.

         Самти номаълум

Баъди санҷидани фишор ва гузарондани доруи таскинбахш тариқи сӯзандору ҳолати равонии бемор ором гардид. Табибон низ бо анҷом додани амали худ фориғ шуданд.

- Куҷо равонем, - мепурсам аз Солеҳабону.

- Ба самти номаълум. Мо «озод» ва интизори даъвати навбатием, - шӯхиомез посух медиҳад ӯ.

Лаҳзае чанд садои занги телефон баланд шуд ва танзимгари шуъба дар куҷо қарор доштани табибонро мепурсад.

- Самт маълум шуд, ба маҳаллаи Гипрозем меравем. Давоми як шабонарӯзи навбатдорӣ ба куҷо рафтани духтурро танзимгарони шуъба муайян мекунанд, - мегӯяд табиб ва суханашро идома медиҳад:

 - Дар шуъбаи «Ёрии таъҷилӣ»-и Маҷмааи тандурустии «Истиқлол» дар 16 гурӯҳи навбатдорӣ 16 табибу фелдшер ба аҳолӣ хизмати тиббӣ мерасонанд. Шуъбаи мазкур дорои 16 мошини махсуси «Ёрии таъҷилӣ» буда, ронандагони таҷрибадори касбӣ онҳоро идора мекунанд.

Давоми рӯз, дар як басти корӣ Солеҳа Алиева пайи ҳам беш аз 10 даъватро қабул намуд. Момодояи тифлакони дугоник шуд, марди аз шиддати қувваи барқ беҳушгаштаро эҳёгарӣ кард, ба қалби дардманди чанд пиронсол даво бахшид…

Хуллас, ин бонуи қавииродаю матин рисолати духтурони соҳавиро дар анҷоми кори худ ба ҷо овард. Дар баробари ин, Солеҳа, ки модари 4 фарзанди дилбанд аст, ба зангҳои телефониашон бо хушгуфторию меҳрубонӣ ҷавоб медод. Агарчи овозаш, нигоҳаш хаста буд, бо фориғ шудан аз даъвати навбатӣ ба занги телефонии духтараш чунин посух дод: - «Не, ҷони оча, хаста нашудаам…».

                                              Қутбия НЕЪМАТУЛЛО