Зебоӣ

    Дар чунин ҳолат аз шуоъзании такрории офтоб худро муҳофизат карда, зуд-зуд нӯшидани об, чойи кабуд ва ё шарбат муҳим аст. Тарбандӣ мебояд кард: докаро дар оби хунук тар карда, ба ҷойи сӯхта гузоштан зарур аст. Он сӯзиш ва дардро кам карда, пӯсти дар офтоб сӯхтаро намнок нигоҳ медорад. Оббозӣ бо оби ....

Барои зудтар хушк кардани лаки нохун ба косача оби хунук гирифта, ба он пораи ях андозед ва баъди молидани лак нохунҳоро дохили он нигоҳ доред...   Барои аз тирагиҳои зери чашмон раҳоӣ ёфтан, коғазхалтаҳои гарм ва хунуки чой хеле мувофиқанд. Онҳоро метавонед муддати 5 дақиқа ба зери чашмон гузоред...   Пеш аз ороиши рӯй ....

  Ниқоби баҳорӣ аз помидор Азбаски дар фасли баҳор пӯсти рӯй нозук мегардад, зуд равған ҷудо карда месӯзад. Барои рафъи равғани пӯсти рӯй чунин ниқобро пешниҳод менамоем. Як дона помидорро аз турбтарошак гузаронда, ба он як қошуқи чойӣ афшураи лимонро илова менамоем. Пас, ба ҳамин миқдор шарбати сабзӣ зам карда мешавад. Ниқоби омодашударо ....

  Ба ташвишҳои рӯзгор дода шуда, занону бонувон дар хусуси нигоҳубини мӯйи сарашон кам меандешанд. Дар назар бояд дошт, ки мӯйи сар танҳо барои зебоӣ набуда, якчанд вазифаи муҳимро дар организми мо иҷро менамоянд. Аввалан, мӯйҳо сари моро аз шуоҳои офтобӣ нигоҳ медоранду дар дуру дароз ҳифз кардани ҳар гуна маълумот ....

  Дар мавриди Боғи ҳайвоноти Душанбе сару садоҳои зиёде мавҷуданд, ки гӯиё он ба талаботи беҳдоштӣ ҷавобгӯ несту теъдоди ҳайвонот низ рӯ ба коҳиш ниҳода. Аз ин сабаб шумораи тамошогарон низ рӯз ба рӯз кам мешавад. Ба талқини ҳикмати «Шунидан кай бувад монанди дидан», рӯ овардем ба таҳқиқи мавзӯъ. Баробари вориди боғ ....

  Маҷмаи лижаронии «Сафед-Дара» соли 1976 бунёд гардида, дар аввал онро «Сафедорак» ном мебурданд. Солҳои 2015–2016 бо тармиму азнавсозӣ гардидан, ин мавзеи сайёҳӣ номи «Сафед-Дара»-ро ба худ касб намуд. Таърифи ин маҷмаи пуршукӯҳу замонавиро шунидаву аз тамошои наворҳо мафтуни табиати афсункораш гаштам. Фурсати муносиб фаро расид, то рӯ ҷониби мавзеи «Сафед-Дара» биорем. ....

  Барои солиму зебо нигоҳ доштани рӯй дар шароити хона чанд қоидаи маъмуле вуҷуд дорад, ки дар ҳолати риояи нодурусти ин қавоид пӯсти рӯй метавонад осеби ҷиддӣ бинад. Пок ва рутубатсозӣ, ғизодиҳӣ ва муҳофизаткунии пӯсти рӯй новобаста ба намуди он рукнҳои муҳим ба ҳисоб мераванд. Дар интихоби малҳамҳо мебояд аз эҳтиёт ....

Марҳилаи аввали нигоҳубини рӯй – бо об шустани он аст. Агарчи саҳл намояд, вале баъзе нозукиҳо дорад. Об чанд навъ аст: хунук, гарм, ҷӯш, ширгарм, нарм ва дурушт, оби борон, оби барф ва амсоли инҳо. Новобаста аз навъи пӯст мутахассисон тавсия медиҳанд, ки рӯйро бо оби нарм, ба мисли оби борон ва ....

Таърифи ин маҷмаи пуршукӯҳу замонавиро шунидаву аз тамошои наворҳо мафтуни табиати афсункораш гаштам. Фурсати муносиб фаро расид, то рӯ ҷониби мавзеи «Сафед-Дара» биорем. Бо як гурӯҳи журналистон савори микроавтобус раҳсипор шудем. Ҳар яке хотироти сафари соле қаблашро дар он ҷо ба ёд меовард. Нақли онҳо маро ба ваҷд овард, мехостам ....

  Ба талқини ҳикмати «Шунидан кай бувад монанди дидан», рӯ овардем ба таҳқиқи мавзӯъ. Баробари вориди боғ гардидан, дар мо эҳсосе зуҳур ёфт, ки гӯиё ин ҷо макони тафреҳиву фароғатӣ бошад, на боғи ҳайвонот. Дар даромадгоҳ аз ду ҷониб ошхона ва гирду атрофи он пур аз аттраксиону чархофалакҳо ба назар мерасад. ....